W pracy z pacjentami z rozpoznanym zaburzeniem związanym z substancją psychoaktywną lub uzależnieniem behawioralnym negatywne przeciwprzeniesienia są zjawiskiem częstym i mogą utrudniać skuteczną terapię. Są one zgodne z negatywnymi postawami, jakie większość ludzi przejawia wobec osób z uzależnieniami. Nierzadko zdarza się, że terapeuci nie chcą się starać, by zrozumieć życie psychiczne swoich pacjentów, jeśli do ich problemów należą uzależnienia. Zamiast tego mogą ich łajać, wierzyć, że wszyscy ludzie z uzależnieniami to kłamcy, lub odczuwać frustrację z powodu ich powolnych postępów. Superwizja, konsultacje i kontynuowanie terapii własnej są bardzo przydatne.
Emanuela Mundo, John Allison O’Neil, Wzorce objawów: doświadczenie subiektywne – oś S, w: Vittorio Lingiardi, Nancy McWilliams (red.), PDM-2. Podręcznik diagnozy psychodynamicznej. Tom 1, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego 2019, s. 333