W grudniu 2018 r. ukazało się specjalne wydanie Psychotherapy, pisma Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego, zawierające podsumowanie prac Third Interdivisional American Psychological Association Task Force on Evidence-Based Relationships and Responsiveness, czyli Trzeciej Międzywydziałowej Grupy Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego ds. Relacji i Responsywności Opartych na Dowodach. Dużo wielkich liter, bo sprawa poważna – podsumowanie aktualnej wiedzy badawczej na temat relacji terapeutycznych, zawierające także wskazówki ogólne, praktyczne (czyli dla praktykujących klinicystów), szkoleniowe, badawcze i pryncypialne.
Poniżej zestawienie wskazówek praktycznych, które w oryginalnym tekście numerowane są liczbami 4-9 (ponieważ pierwsze trzy to wskazówki ogólne).
Zachęca się praktyków, by tworzenie i dbałość o relację terapeutyczną uczynić podstawowym celem leczenia. Dotyczy to szczególnie tych aspektów relacji, których efektywność jest wykazana lub prawdopodobna.
Zachęca się praktyków, by oceniali zachowania związane z relacją (np. przymierze, empatię i spójność) w odniesieniu do punktacji na popularnych miarach klinicznych tak, by uzyskiwać bardziej pozytywne wyniki.
Zachęca się praktyków, by tak adaptowali i przystosowywali psychoterapię do konkretnych transdiagnostycznych charakterystyk klientów, żeby ich efektywność była do wykazania lub prawdopodobna.
Praktycy doświadczą, że leczenie staje się bardziej udane, gdy będą stale określać identyfikacje kulturowe (szeroko rozumiane) klientów i odpowiednio przystosowywać psychoterapię.
Zachęca się praktyków do rutynowego monitorowania zadowolenia pacjentów z relacji terapeutycznej i starań wyrażających chęć współpracy oraz reakcję na leczenie. Monitorowanie prowadzi do zwiększenia szans naprawy współpracy, podniesienia jakości relacji, modyfikacji strategii technicznych i badania czynników zewnętrznych wobec terapii a utrudniających jej przebieg.
Zachęca się praktyków do równoczesnego stosowania relacji opartych na dowodach i leczenia opartego na dowodach, przystosowanego do całościowych potrzeb pacjenta, ponieważ takie połączenie ma duże szanse przynieść najlepsze wyniki psychoterapii.
Norcross J. C., Lambert M. J., Psychotherapy Relationships That Work, w: Psychotherapy, 2018, Vol. 55, No. 4, str. 303-315