Chcielibyśmy uczestników zaprojektowanego przez nas szkolenia nie tylko uczyć teorii, ale również przekazywać im, na czym polega ciągłość pomiędzy rozumieniem, wyjaśnianiem natury uzależnienia a stosowanymi przez nas metodami pracy terapeutycznej. Jesteśmy gotowi dzielić się własnym warsztatem pracy, choć często wydaje się to bardzo trudnym zadaniem – jak nauczyć kogoś, na czym polega terapia, która jest wielowymiarowym, bardzo złożonym procesem.
Nade wszystko zależy nam, by rozbudzać ciekawość przyszłych terapeutów i pomagać im brać odpowiedzialność za wykonywaną przez siebie pracę, tak by mogli pomagać brać odpowiedzialność za siebie innym. Bardzo byśmy chcieli, by osoba, która kończy nasze szkolenie, była zainteresowana tym, co i jak ludzie robią, bardziej niż przedwczesną interpretacją i serwowaniem gotowych rozwiązań pacjentom. Utrzymywanie takiej postawy wymaga rozbudzenia w sobie ciekawości, umiejętności obserwowania świata z wielu różnych perspektyw, umiejętności równoległego prowadzenia procesu terapeutycznego wraz z bacznym obserwowaniem własnego procesu.
Chcielibyśmy, by w wyniku szkolenia uczestnicy mogli oprzeć się na swoim wnętrzu, kiedy zetkną się z praktycznymi dylematami w pracy, w której często granica pomiędzy dobrowolnym ograniczeniem praw pacjentów a ich nadużywaniem jest bardzo subtelna.